vrijdag 28 februari 2014

Het nut van OCD

Nadat ik eenmaal geaccepteerd had dat ik last had van OCD (duurde ongeveer 2 jaar) kwam bij mij de volgende prangende vraag naar boven: waarom overkomt mij dit?

Wat ik begreep vanuit de literatuur was dat mensen met  OCD andere activiteiten en concentraties van bepaalde stoffen in hun hersenen vertonen. Maar dan volgt voor mij de vraag: waarom heb ik dan een lagere serotonine-level en zijn bepaalde delen van mijn hersenen overactief? Zou het menselijk lichaam niet vernuftig genoeg zijn om een beetje extra serotonine aan te maken mocht dit nodig zijn? Of wil het mij, door het verlagen van de serotine-level, en daarmee het verhogen van het obsessief denken en voortvloeiende compulsies, ergens voor behoeden?

Met andere woorden: is het dwangen ergens goed voor vanuit een bepaald perspectief? 
  • misschien wil mijn geest/lichaam/onderbewustzijn dat ik bewuster wordt van de gevaren om mij heen, om mij te behoeden voor risico's waar ik me nu nog niet bewust van ben?
  • of wordt OCD veroorzaakt door een nog onbekende parasiet of virus, voor wie het OCD-gedrag van de geinfecteerde, voordelen heeft? Vanuit de natuur is het een bekend verschijnsel dat sommige parasieten het gedrag van hun gastheer dusdanig kunnen beinvloeden dat het hun tot voordeel komt. 
  • is het dwangen een manier voor mij om met bepaalde emoties om te gaan, die ik niet op een "gezonde" manier kan uiten?
Ik zou het niet zeker weten. Het enige wat ik zeker weet waar mijn dwang goed voor is geweest, is dat ik meer ontzag heb gekregen voor het fragiele evenwicht van de menselijke geest en daardoor ook meer begrip voor mensen met geestelijke problemen. 

Toen mijn OCD op zijn ergst was (zeg maar 24 uur per dag) was mijn enige gedachte hierover: "ik heb gewoon ontzettende pech, het is allemaal puur toeval". Later probeerde ik meer zingeving aan mijn dwang te geven. De waarheid zal waarschijnlijk in het midden zitten.